tweehonderdwoorden #46
Vertrouw verlangens toe aan het Universum. Veel kans dat een wens binnen de kortste keren wordt verhoord. Ook vandaag mocht je dat ervaren. Voor een afspraak met iemand uit jouw to-date lijstje, nam je onlangs digitaal contact. Een concrete datum werd echter niet geprikt. Vanochtend reisde je met De Lijn naar Brugge. Je had je immers ingeschreven voor een workshop. Toen je van de bus stapte had je nog een zee van tijd. Je maakte dan maar een ommetje en hield zelfs even halt om een WhatsApp bericht naar het thuisfront te zenden. In de buurt van jouw bestemming zag je aan de overkant van de straat iemand de deur achter zich dichttrekken. Jullie ogen kruisten elkaar. Herkenning en verwondering in een fractie van een seconde. Wat een toeval dat we elkaar hier en nu mogen ontmoeten. Ik woon hier, dat wist je niet hé? Zonder aarzelen ging je in op de uitnodiging voor een knuffel. Ik ga in de buurt een kop koffie drinken, ga je mee? Ja, heel graag. Daar genoot je van een heerlijke cappuccino en een introductie op de geplande workshop. Blijkt dat jouw date ooit de lesgever van jouw lesgever was. Dit is geen toeval!
Viviane Van Pottelberghe
22/7/2023
[…] Ik schreef deze week opnieuw een tweehonderd woorden verhaal. Je kan het op deze blog lezen onder het nummers #46. […]