Geboorte

5 oktober. Ik haast mij naar ’t stad.
De bus rijdt aan mijn neus voorbij.
Kabaal in het bushokje doet mij op
veilige afstand op straat wachten.
De volgende bus komt eraan
ik stap op, na mij een reiziger
die bekvecht… met zichzelf.
Dat ontgaat de buschauffeur
die zich aangesproken voelt,
zijn stoel verlaat en reageert.
De herrieschopper repliceert.
Een passagier wijst hem terecht.
Geroep, getier en geschreeuw.
Het spel zit nu echt op de wagen.
De verbale agressie lijkt
op handgemeen uit te draaien.
Mijn hart gaat tekeer, mijn adem stokt,
zweet breekt mij uit, ik vlucht de straat op.
Het duurt een hele tijd voor ik tot rust kom.
Ik geef aandacht aan mijn ademhaling en
het contact van mijn voeten met de aarde.
Met bewuste aandacht kijk ik om mij heen.
De stad ontwaakt rustig in het ochtendlicht,
de halletoren spiegelt zich in de Brugse rei,
een luchtballon zweeft hoog in de lucht.
Ik geniet van die onverwachte wandeling.
Stap voor stap borrelen woorden op.
Op mijn bestemming staat een klavier
met open armen op mij te wachten.
Om elf uur wordt een Ikje geboren.
Lengte: 30 regels.
Gewicht: 200 woorden.
Auteur en Ikje stellen het goed.