De kapel

Op het internaat van het klooster
wachten de eerste toetsen.
Zij wipt nog even de kapel binnen.

Door het grote glasraam zet het licht
een gouden vijfarmige kandelaar
in vuur en vlam.

Zij steekt een kaarsje aan
naast het doksaal.
Nederigheid is een deugd.
Vooraan ziet ze een microfoon.
Haar stem wil zich verheffen.

De ogen van Maria priemen in haar rug,
maar de toetsen van de vleugelpiano
moedigen haar aan in driekwart maat

Ave, Ave Mari-i-a …

tot plots de deur van de biechtstoel open zwaait.

Mijmeren in de orangerie en de kapel
Schrijven met zicht op de tuin.
Het prikkelt mijn geheugen en inspiratie.

Mijmeren in de orangerie en de kapel.
Herinneringen krijgen woorden
die zich tot zinnen verbinden.

Met zicht op de tuin schrijf ik 
mijn verbonden gemijmer neer.