Enter #02a Casino – Geluk?


Pech in de parkeergarage

Zo’n dertig jaar geleden maakten we tijdens een verblijf in het buitenland voor het eerst gebruik van een ondergrondse parking. Van nummerplaatherkenning was toen nog geen sprake. Ik haalde pen en papier boven, noteerde de exacte locatie van de parkeerplaats en stak het parkeerticket in het vakje met rits, vooraan mijn handtas. Kwestie van even gemakkelijk weer buiten te geraken als we binnen waren gereden. We sloten onze wagen zorgvuldig af en trokken met een gerust gemoed de stad in. Nadat we met volle teugen van ons uitstapje hadden genoten, keerden we ontspannen terug naar onze auto. Om een of andere reden lukte het echter niet om het verschuldigde bedrag aan de automaat te vereffenen. We probeerden de hulplijn te contacteren maar kregen geen gehoor en weg was de sfeer. Hadden we iets verkeerd gedaan of begrepen we de uitleg niet? Niemand in de buurt om ons te helpen. Toen we uiteindelijk toch contact kregen met de verantwoordelijke – vermoedelijk net terug van een sanitaire stop – was het probleem binnen de kortste keren van de baan. Ik maande mezelf aan tot kalmte en dat lukte aardig tot we een kilometer verder stoplichten voor ons zagen opdoemen. Het verkeer vertraagde. Ook al waren er geen hulpdiensten aanwezig, iemand regelde het verkeer. Stapvoets reden we voorbij twee wrakken die blijkbaar enkele minuten eerder frontaal waren gebotst. 
Wij realiseerden ons ter plekke dat wij van geluk mochten spreken. Het oponthoud in de parkeergarage hebben we niet langer als pech beschouwd.

Ik schreef me in voor de Enter #2a Casino en nodigde vrienden van ’t SchrijfNest uit om dat ook te doen en desgewenst hun bijdrage in een reactie onder dit bericht te delen.
De titel van de eerste van drie opdrachten is Geluk.
Ik deel mijn eerste en de twee volgende bijdragen zowel op mijn blog als op Discord.
Aarzel niet om commentaar te geven in een reactie onder dit bericht.

Viviane Van Pottelberghe
18/5/2025

5 reacties

  1. Ik schreef en deelde op Discord mijn bijdrage ‘Was het pech of was het geluk?’

    Je kan het geluk noemen
    of was het toch pech?

    Ik zag hem voor ’t eerst
    op de pechstrook van de autoweg.

    Hij hielp mijn total loss auto takelen
    en stelde me een lift voor.

    Ik nam zijn voorstel in dank aan.
    Dat hij iets meer van me wou had ik toen nog niet door.

    Na de depannage trakteerde hij me nog op een drankje.
    Hij sprak lieve woordjes en ik kwam op verhaal.

    Iets later stelde hij voor me thuis te brengen.
    Daar parkeerde hij zijn wagen onder een lantaarnpaal.

    Ik vroeg hem mee binnen
    maar we raakte niet verder dan het voorportaal.

    De seks was heerlijk en hij beloofde me trouw
    en ik geloofde het allemaal.

    De ontnuchtering kwam na deze onenightstand.
    Mannen die alleen maar lief zijn bestaan niet weet ik onderhand.

    Ik was het alleen zijn beu
    en zocht gezelschap.

    Maar dat hij direct op samenwonen aanstuurde
    dat vond ik toch een reuzenstap.

    Ik had een hond
    en Diederick vijf katten.

    Het liefst wilde ik het kalm aan doen
    en eerst wat verkennend chatten.

    Maar toen bleek hij daar geen zin in te hebben.
    Dan probeer ik het morgen wel nog een keer…

    Eenzame vrouwtjes genoeg langs de kant van de weg!
    Weg was de romance en de gemoedelijke sfeer.

    Ik betaalde hem cash voor de hulp
    en dacht wat een geluk.

    Ik kneep in mijn vleugels en voelde me geen pechvogel meer.
    Alleen zijn is ook maar een indruk.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *