De brief

Dear Antoinette Als je deze brief leest, ben ik waarschijnlijk al vertrokken. Niet naar mijn geboorteland, maar naar een verre plek waar geen woorden meer zijn.

Met deze laatste woorden wil ik mijn spijt uitdrukken over hoe alles verlopen is, jaren geleden. Mijn handschrift zal je wellicht verwonderen. Schrik niet, ik deed een beroep op een ghostwriter omdat met de hand schrijven me niet meer lukt.

Ik wil je danken voor onze tijd samen, voor mij een periode van intens geluk. Mary, mijn echtgenote zaliger had geen bezwaar tegen onze relatie. Dat is niet ongebruikelijk in onze hogere kringen. Ze kneep een oogje dicht omdat we heel discreet waren. Jij was het zonlicht in mijn leven, attent en romantisch. Je zag er altijd fantastisch uit en je wist hoe je jezelf kon uitdrukken door middel van je kleding en persoonlijke stijl. Je was geduldig en kalm. Je was ongelofelijk begripvol, ook toen ik jou liet vallen. Ik schaam mij hiervoor maar stond met mijn rug tegen de muur. Ik moest kiezen tussen jou en mijn kind.

By the way, hij is nog steeds een gerespecteerde bischop in my fatherland.

Goodbye my love.
Arthur

De brief – Ann Hudders

De brief – Ann Hudders