Vandaag bracht ik met Gen en Marc, twee Vrienden van ’t SchrijfNest een eerste bezoek aan de expo Mindful fotografie in de bibliotheek van Beernem die nog tot 8 januari 2025 loopt tijdens de openingsuren van de bib.

Mindful fotografie legt de ervaringen van het moment vast, volledig en authentiek. Het toont het leven in al zijn facetten: de rijke kleuren, de subtiele texturen, het spel van licht en schaduw, en zelfs hoe geluiden en bewegingen worden vastgelegd voor de lens. Het is een meditatievorm die een diepe verbinding met het landschap en de omgeving weerspiegelt. Tijdens deze tentoonstelling krijg je een glimp te zien van de resultaten van zes mensen die zich al geruime tijd wijden aan mindful fotograferen, waaronder enkele Vrienden van ’t SchrijfNest: Ann, Siska, Tjen en ikzelf.

Gen was verrast, ze zocht naar de rode draad. Ik reikte haar onze klassieke schrijfopdracht aan. Het is ondertussen een traditie dat haar schrijfoogst op deze blog wordt gedeeld.
Marc die de vrienden van ’t SchrijfNest voor het eerst op een tentoonstelling vergezelde kreeg een woordje uitleg bij de schrijfopdracht. Hij wandelde voorbij de zes reeksen foto’s en stond in elke reeks stil bij het werk dat hem het meest raakte. Thuis reflecteerde hij over een aantal vragen: wat zie ik, wat denk ik, welke vragen stel ik mij en wat is mijn gevoel bij deze foto’s. Met zijn toestemming heb ik zijn reflecties hieronder gedeeld.
Ik volgde hetzelfde parcours en mijn reflectie inspireerde mij voor zes schrijfsels: van haiku, tanka, rondgedicht tot een zandloper.

Om jouw nieuwsgierigheid te prikkelen en uit respect voor de afspraak om geen foto’s van het werk van de collega’s online te delen, vind je hier enkel een foto van één van mijn werken. Plan je een bezoek aan de expo, dan zijn ook jouw reflecties of schrijfsels welkom op deze blog.
Viviane

bij de tweede foto van Ann

Vreugde
als ik naar de foto kijk zie ik lijnen en kleurvlakken van een schilderwerk van een kind van vier jaar
ik denk aan de zin van Picasso: ieder kind is kunstenaar, de kunst is het te blijven….
ik vraag mij af, blijft die creativiteit
mijn gevoel: vreugdevol

bij de eerste foto van Etienne

Nieuwsgierig
als ik naar de foto kijk zie ik een klein meisje dat naar een uitstalraam kijkt
ik denk aan mijn kindertijd
ik vraag mij af, wat is er te zien
mijn gevoel : nieuwsgierig

bij de eerste foto van Marie Christine

Doodziek
als ik naar de foto kijk zie ik een méduse, een zeekwal
ik denk aan een pijnlijke ervaring met een kwal
ik vraag mij af hoe dat kwam
ik voelde mij doodziek

bij de vijfde foto van Siska

Onzeker
ik zie een moerassig landschapsgebied
ik denk, dit is een overgangsgebied
ik vraag mij af, is dit gevaarlijk om te betreden
ik voel mij onzeker

bij de eerste foto van Sonja

Perplex
ik zie iets organisch en onbekend
ik denk, dit is mysterieus
ik vraag mij af, wat zou het zijn?
ik voel mij perplex

bij de vijfde foto van Viviane

Geprikkeld
ik zie waterspiegelingen
ik denk aan iets inspirerend
ik vraag mij af, zou ik dat kunnen uitdrukken
ik voel mij geprikkeld

mijn gevoel bij de tweede foto van Ann
warmte in de natuur

mijn gevoel bij de zesde foto van Etienne
de natuur rondom mij

mijn gevoel bij de tweede foto van Marie Christine
afscheid van een geliefde persoon

mijn gevoel bij de vijfde foto van Siska
weidsheid van de natuur

mijn gevoel bij de tweede foto van Sonja
eenzaamheid

mijn gevoel bij de zesde foto van Viviane
genieten

Een haiku bij de derde foto van Ann

Twee blote voeten
tussen paarse bloemen. Tien
grijpende tenen.

Een zandloper bij de eerste foto van Etienne

Net groot genoeg om
door het venster
te gluren.
Ik
kijk mee
door de ogen
van een jonge wijsneus.

Een haiku bij de vijfde foto van Marie Christine

Licht en zeepbellen.
Luchtige combinatie
vol speelse lichtheid.

Een haiku bij de vijfde foto van Siska

Desolaat landschap
onder een grijs wolkendek.
De stilte voelbaar.

Een rondgedicht bij de derde foto van Sonja

Angst.
Ik hou
mijn hart vast.
Rennen wil ik.
Licht aan het
eind geeft
hoop.

Een tanka bij mijn vijfde foto (zie hoger)

Niets is wat het lijkt.
Hoe je kijkt is wat je ziet.
Fantasie creëert
nieuwe mogelijkheden.
Laat de riemen nu maar los.