Ik nodigde de vrienden van ’t SchrijfNest uit om een kunstenaarsuitstapje te maken richting JABArt in de kerk van Stalhille om individueel te mijmeren op papier bij werk van Caroline Decuyper.

Hieronder vindt u de schrijfsels van enkele bezoekers met het werk dat hen heeft geïnspireerd. Ik vraag begrip voor de kwaliteit van de foto’s. Het invallend licht liet niet toe om de werken op foto optimaal tot hun recht te laten komen.

Viviane

Zevenaar

In de kerk van Stalhille
proef ik de sfeer van Afrika.
Ik hoor stemmen van vrouwen.
Ze dragen kleurrijke hoofddeksels
of ronde potten gevuld met voedsel.
Afrikaanse traditie
in de kerk van Stalhille.

Marc & Viviane

Zevenaar

Op een plek waar ik stilte verwacht
sta ik oog in oog met een kikker.
Zijn gekwaak overstemt
het gebrul van de leeuw.
Kikker is vandaag koning.
Wie kijkt naar wie?
Wie heeft het hoogste woord?

Viviane

Rondeel met rijmschema

Samen op kunstenaarsuitstapje
naar een tentoonstelling in Stalhille.
Kunst innemen hapje voor hapje.
Samen op kunstenaarsuitstapje
met hier en daar een klapje
maar ook mijmeren, stille
op de tentoonstelling in Stalhille.
Ons kunstenaarsuitstapje.

Viviane

Pantoum

wat nou?
het achterwerk van 5 olifanten
een intieme groep grijze grote dieren
ze kijken naar iets
het achterwerk van olifanten
het maakt me nieuwsgierig
ze kijken naar iets
waarom zien we niet de voorzijde?
het maakt me nieuwsgierig naar hun gedrag
ze kijken naar iets
waarom zien we niet de voorzijde?
het maakt me nieuwsgierig naar hun gedrag
een onbekend iets
waarom zien we niet de voorzijde?
hun zij aan zij van grote massadieren
in alle rust
een onbekend iets
het achterwerk van vijf olifanten
wat nou?

Gen

Mijmeren op papier

Stalhille, stormachtig polderdorp.

Ik sterf binnen van de kou,

terwijl buiten de wind raast en de zon haar best doet.
Stalhille, vergeten als de bewoners van dit oude kerkhof.

Grijze wolken doen het ergste vermoeden,

ze schuiven van de kunst naar de nok van de kerk.

Ik sterf ondertussen verder van de kou,

terwijl de wind in beaufort toeneemt en de zon het voor bekeken houdt.

Caroline

Rondeel

Een Afrikaanse vrouw, biedt zich te koop aan.

Haar verf bladert af, het steekt niet zo nauw bij deze Afrikaanse vrouw,

in de kerk van Stalhille, wat een show.

Een Afrikaanse vrouw, biedt zich te koop aan,

Ze kijkt me vol verwachting aan.

De geschiedenis herhaalt zich.

Haar verf bladert af, het steekt niet zo nauw bij deze Afrikaanse vrouw.

Een Afrikaanse vrouw biedt zich te koop aan.

Caroline

Zevenaar

De kerk in Stalhille is nog niet ontwijd.
Toch zie ik een nieuwe invulling.
Bezoekers spreken gedempt want dit hoog gebouw dwingt nog altijd eerbied af.
Ze blijven in groepjes bij de moderne kunstwerken staan zoals de kerkgangers vroeger bij de veertien staties van de kruisweg.
De Sint-Jan Baptistkerk heeft nu een culturele missie.
Ik verwelkom deze nieuwe invulling.
De kerk van Stalhille is nog niet ontwijd.

Ann

Pantoum

Het voorjaar lonkt.
Kikker komt een kijkje nemen.
Zijn bolle ogen schieten alle kanten uit.
Hij kijkt wat somber.
Kikker komt een kijkje nemen.
Hij voelt zich niet blij met wat hij ziet.
Hij kijkt wat somber.
Kikker voelt zich alleen.
Hij is niet blij met wat hij ziet.
Waar vindt hij een vrouwtje?
Kikker voelt zich alleen.
Zijn mondhoeken hangen naar beneden.
Het lachen vergaat hem vandaag.
Waar vindt hij een vrouwtje?
Kikker komt een kijkje nemen.
Het voorjaar lonkt.

Ann

‘Zie mij’

Een Afrikaans meisje in rood en zwart en wit getooid
Met donker grote ogen
Ze kijkt indringend voor zich uit
Een Afrikaans meisje in rood en wit en zwart getooid
Wat is ze mooi
Ze kijkt indringend voor zich uit
Spreken haar ogen van kwaad of angst?
Wat is ze mooi
‘Wil jij mij iets vertellen, lieve kind?’
Spreken haar ogen vol ernst of verwondering?
‘Jouw blik dringt diep in mij.
Jouw lippen als verzegeld.
Wat wil jij mij vertellen, mooi kind?’
Een Afrikaans meisje getooid in wit licht.
‘Zie mij.’

Siska