Of je een blunder wilde delen was de vraag. Dat wilde je wel. Je moet echter kiezen, want je hebt slechts honderdvijftig woorden. Wat te denken van één die je als veertienjarige jobstudente maakte op je eerste werkdag in een tearoom aan de Belgische kust? Wist jij veel wat er in zo’n etablissement te verkrijgen was. Je zou het al doende wel leren. Je nam de bestelling op bij jouw eerste klanten en gaf die met luide stem door aan de bar: één  koffie, één ‘Madame’ Blanche. Hilariteit in de zaal. Vier jaar later was je toe aan je eerste kantoorbaan. Tijdens de vakantie van het hoofd van het secretariaat werd voor haar een dagboek bijgehouden. Als kersverse bediende kreeg jij de eer, na het opruimen van verouderde enveloppen. Grote hilariteit toen de chef na haar vakantie luidop las wat jij had getypt: “Ik heb vandaag geschommeld achter het gordijn.”