Acht vrouwen en één man rond de tafel voor creatief mijmeren op papier in
’t SchrijfNest vandaag.
We startten met een handen meditatie om vervolgens stapsgewijze het thema handen verder uit te diepen via meditatief schrijven en tekenen en door het gebruik van handen spreekwoorden.
De deelnemers werden uitgenodigd om als huistaak een rondeel over hun ervaring met deze workshop te schrijven en desgewenst hun schrijfoogst hieronder te delen.

Het meditatief schrijven inspireerde mij voor een verhaal in 200 woorden dat ik op deze blog heb gedeeld.

‘Wat wil ik tijdens creatief mijmeren op papier graag ontvangen?’ werd door de deelnemers beantwoord in vijf kernwoorden. Eén van die woorden hebben ze vervolgens toegelicht in een poëtische tekst.

Over laatstgenoemde opdracht schreef ik een verslag in 150 woorden. Een lijst met tweeënveertig spreekwoorden inspireerden mij voor drie rondelen (zie schrijfoogst Viviane).

RONDGEDICHT

mediteren
enkel zijn
hier en nu
in eigen bubbel
niets moet
ademen

ELFJE

ratrace
jonge mensen
lopen zichzelf voorbij
ze werken en vergeten
zichzelf

ZANDLOPER

ben ik goed bezig
leef ik gezond
het zijn
levensvragen.
het antwoord
voor mij luidt:
ja, doe zo voort

RONDEEL 1

ik kende dit spreekwoord niet
de maan met de handen willen grijpen
het betekent het onmogelijke willen doen
ik kende dit spreekwoord niet
ik voel me nochtans enorm aangetrokken tot de maan
maar mijn handen hou ik thuis
de maan met de handen willen grijpen
ik kende dit spreekwoord niet

RONDEEL 2

mijn handen jeukten
bij het krijgen van deze opdracht
want schrijven vind ik leuk
mijn handen jeukten
weer iets om met beide handen toe te grijpen
nieuwe spreekwoorden die ik met graagte aanvaard
bij het krijgen van deze opdracht
jeukten mijn handen

RONDEEL 3

Handen zijn me heel dierbaar.
Ik steek ze ook graag uit de mouwen.
Ik kan er mee schrijven, strelen, geven, …
Handen zijn me heel dierbaar.
Vele handen maken licht werk.
Laat ons geen vissen met de handen vangen.
Ik steek ze ook graag uit de mouwen.
Handen zijn me heel dierbaar.

RONDEEL 4

Na een aantal minuten ononderbroken schrijven werd mijn rechterhand moe.
De sprinter inspireerde me bij het creëren een rondgedicht, een elfje en een zandloper.
Verrassend hoe ik in het SchrijfNest heel dikwijls nieuwe inzichten krijg.
Na een aantal minuten ononderbroken schrijven werd mijn rechterhand moe.
Maar ik ontdekte wel dat ik tegenwoordig tevreden ben met mezelf.
Waar zo’n schrijfopdracht al niet goed voor is!
De sprinter inspireerde me bij het creëren van een rondgedicht, een elfje en een zandloper.
Na een aantal minuten ononderbroken sprinten werd mijn rechterhand moe.

ze had al die tijd mijn roer in haar handen
alhoewel we twee handen op een buik waren
bleek het vissen met de hand aartsmoeilijk
het was goed dat zij het roer uit mijn handen nam
en ik dacht vaak “vele handen maken lichtwerk”
iets zoals bij mijn kapper die met zijn handen in het haar zat
geen nood echter : had ik het koud daar waren er de twee handen op mijn buik
mijn moraal in dit verhaal: “geef haar altijd het roer in handen”

ik denk terug aan het schrijfnest van maart
een warme wind met woordelijke vaart

het voelde echt wel fijn
dat buitengewone samenzijn

ja, bezig zijn met creativiteit
is voor mij geen verloren tijd

Mijn handen jeuken om
de teugels in handen te houden
maar ik zit met de handen in het haar.
Mijn handen jeuken om
dat varkentje onder handen te nemen
vooraleer ik er mijn handen van aftrek.
Nu hou ik de teugels in handen.
Mijn handen jeuken.

We waren twee handen op één buik.
We droegen elkaar op handen.
Dat is nu voorbij.
We waren twee handen op één buik.
Ik bleef met lege handen
en veel vragen achter.
Ooit droegen we elkaar op handen.
Nooit meer twee handen op één buik

Hij had handen aan zijn lijf.
Handen als kolenschoppen.
Mijn hand paste er twee keer in.
Hij had handen aan zijn lijf,
heeft heel veel gewerkt.
Tot hij in een rolstoel belandde.
Wat mis ik zijn kolenschoppen.
Hij had handen aan zijn lijf.