Vandaag de eerste sessie van De vragen van Proust, een initiatief van Pret en Verzet van LETS Brugge. Impulsief schreef je je in. Dan pas bedacht je dat je daarvoor ’s avonds je huis moet verlaten. Je hoopte stiekem dat er onvoldoende deelnemers zouden zijn. Je kon niet meer terug toen bleek dat jouw deelname vereist was. Eén man en zes vrouwen vormen een cirkel in een gezellig ingerichte ruimte. De gespreksleidster maakt met de deelnemers praktische afspraken. Dan is het tijd voor de eerste vraag: ‘hoe oud voel jij je nu?’. Jij voelt je fysisch ouder dan op mentaal vlak. Dag na dag stribbelt jouw lijf meer en meer tegen. Je hebt nog zoveel plannen die je wilt waarmaken. Je vreest dat je tijd tekort komt. Op de vraag ‘kan je één karakteristieke eigenschap van jezelf benoemen’ is het antwoord ‘mijn best doen’. Je herinnert je je rapporten, je vader, je man, je zoon, de proost en de voorzitter in het vrijwilligerswerk, de directeurs tijdens je actieve beroepsleven. Het stemt je tot nadenken. Waarom zou jij op jouw leeftijd nu nog je best doen voor anderen? Om bevestigd te worden? Wat als je het beste voor jezelf zou doen?