Precies op het afgesproken uur verdwijnt schat door de cijfer-twee deur, richting een kleine kleedkamer. Zou hij gehoord hebben dat je hem succes wenste? Jammer dat jij geen getuige bent van de manier waarop hij door twee jonge verpleegsters wordt onthaald. Komt het door zijn wandelstok of door de informatie die je hebt genoteerd op het inlichtingenblad dat patiënten dienen in te vullen vooraleer ze een MRI-scan ondergaan? In tegenstelling tot vijftien jaar geleden wordt hij nu wel geholpen om op de scan-tafel plaats te nemen en er weer af te stappen, zelfs om zijn schoenveters te strikken en zijn hemd dicht te knopen. Eén van hen is zelfs niet van humor gespeend … voor zijn gebit moet hij zelf zorgen! Het pilletje dat de huisarts heeft voorgeschreven om tijdens het scan proces een prikkelhoest onder controle te houden bewijst zijn nut, zowel bij schat als bij jou. Om jouw gedachten van de hoest af te leiden concentreer jij je op het boek dat je hebt meegebracht. Je merkt niet eens dat schat jou vier keer passeert. Hij maakt er samen met de verpleegster die de rolwagen duwt zelfs grapjes over. Het is duidelijk dat jij vol vertrouwen op hem wacht.