BAM! In een fractie van een seconde is je blik op de tuin gericht. Je ziet een schare mussen opstuiven. Wat is er aan de hand? Een kanonschot? Stokstijf zit je voor het computerscherm. Met een bonzend hart sta je langzaam op richting het grote raam. Je herkent in het witte poeder het silhouet van een vogel met wijd gespreide vleugels. Je stapt wat dichterbij. Op de gele terrastegels ligt stuiptrekkend en bloedend een kanjer van een duif. Je hart bonst in een hogere versnelling. Je rent naar de gang. Aan de voet van de trap roep je schat z’n naam, één keer, twee keer en met aandrang nog een derde keer. Geen gehoor. Nu gaat je hart als een wilde tekeer. Je rent de trap op. Je werpt een blik op de openstaande deur van de badkamer en de slaapkamer. Geen schat te bespeuren. Met een ruk open je de toegang tot zijn atelier. Schat kijkt verschrikt op … wat is er aan de hand? Hij maant je aan tot kalmte. De traplift brengt hem langzaam naar beneden. De duif is dood. Schat bezorgt hem een laatste rustplaats in een kuil in de tuin. Jij wist de sporen van bloed.