Het logeerbed onbeslapen? Dat was wel even schrikken om vijf uur vanmorgen. Je had je gisteren voorgenomen om niet te waken en dat is je aardig gelukt. Je sliep vijf uur aan een stuk. Het geluid van de vaste telefoon kan je niet horen in de slaapkamer. Jouw GSM staat iedere nacht op slaapstand tussen elf en zeven uur, ook vannacht. Je greep naar jouw toestel en zag vaag enkele berichten. In jouw haast je je leesbril niet opgezet. Met bril las je dat jouw logé een lift kreeg van één van de vrienden die hij op het Cactus festival had ontmoet. Hij zou niet thuis komen slapen. Thuis. Jouw zoon had het over thuis. Dat een woord van vijf letters jou zo kan raken. Er volgde nog een tweede bericht. Hij was veilig aangekomen in zijn huis. Veilig. Met dat woord van zes letters stelde hij jou gerust. Hoe attent. Je voelde je dankbaar en opgelucht, je kon verder slapen. Je gunt ook hem die gevoelens wanneer zijn kinderen straks naar een feestje of een festival trekken. Is dat realistisch? Of zal hij eerst de tijd beleven dat zijn kinderen – nu pubers – niet op het afgesproken uur thuis zijn?