Avondpagina’s wil je schrijven, rechtop in bed tegen een kussen aangeleund. Je schrift rust op je opgetrokken knieën. Met gesloten ogen zie je de dag aan jou voorbijgaan. Na het ontbijt en de afwas maak je aanstalten om toiletgerief en kledij in te pakken. Jij en schat gaan op stap. Je wil voor je vierenzeventig wordt enkele dagen naar zee. Er staat een kleine valies op wieltjes klaar, handig om mee te nemen op het openbaar vervoer. Je stelt vast dat het formaat niet voldoet. Ook een extra rugzak meenemen vind je geen goed idee. De beschikbare ruimte op bus, trein en tram laat niet toe om comfortabel te reizen met een bepakte rug. Het groter rollend exemplaar dan maar. En schat? Die heeft de handen vol aan zijn nieuwe reisgezel: een wandelstok. Een bus bestijgen is lastig, tenzij de chauffeur attent is en tijd heeft om de in- of uitstap hoogte te regelen. De trein, dat is andere koek! Dan is de kusttram veel gebruiksvriendelijker. Op en afstappen lukt wonderwel op voorwaarde dat je de juiste deuropening kiest. Anders dien je met een sprongetje het gat te dichten. Weet je, het is bijna middernacht. Doof nu maar de lichten.