De hete stoel vraag

Stel je wint morgen de lotto,
wat zou je met het geld doen?
Ik blijf het antwoord schuldig.

Alles wat ik nodig heb is er. Als
ik Veron Howard mag geloven
ben ik geslaagd in het leven.

Ik kan niets verzinnen, tenzij
de aankoop van een groot bos
waar berken ontluiken, sterven
en in stilte de bodem verrijken.

Dit stiltegebied openstellen
als troost- en laatste rustplek
is mijn ultieme wens.

Vandaag schrammen
Aan auto carrosserie
Na onverwachte tik
Dat gaf wat schrik
Andere schrammen
Aan en in mijn lijf
Gewoon aanvaard

Minder spullen
In mijn kasten
Na het opruimen
De buren verblijden
En de kringloopwinkel
Reden van bestaan (ikigai)
En zingeving bezorgen
Nooit vergeefse moeite

Plan je afspraken
Laat ze niet lopen
Agenda aanvullen
Niet lanterfanten
Niet meer uitstellen
Eer beschikbare tijd
Nu straks en altijd

Schrijven van binnen naar buiten
Probeer eens spiraalsgewijs
In een minuut je pen
Rechtop te houden
Aandacht besteden
Aan het draaiend schrijven
Laat weinig aan verbeelding over

QUOTE
ben je vroeg uit de veren
kan je onverstoorbaar
je afspraken organiseren

ZWART/WIT FOTO

Moest jouw dag één zwart/wit foto zijn, 
welke foto zou dat zijn?
Geen moeilijke opdracht vandaag.
Mocht mijn dag één zwart/wit foto zijn
dan komt creativiteit tijdens 
de veertigdagentijd in beeld.
Een zwart/wit foto van mijn collage
kan uitstekend mijn dag verbeelden.

DOOR HET OOG VAN DE NAALD
oranje letters
in twaalf kadertjes
witruimte gevuld met
fel gekleurde snippers
structuur in de chaos
witruimte gevuld met
fel gekleurde snippers
structuur in de chaos
staat de titel onder
fel gekleurde snippers
perforaties
vormen oogjes
staat de titel in
oranje letters?
door het oog van de naald

Daags na volle maan
ontstond mijn collage
in ’t huis van nabijheid.
Daags na volle maan
kregen snippers een
nieuwe bestemming.
Mijn collage ontstond
daags na volle maan.

Verwijzing naar de ellende van rijkdom. In Jeruzalem moesten kamelen,
zwaar beladen met goederen en ruiters, worden uitgeladen om
door het “Oog van de Naald” te kunnen.
Vandaag maakte ik in het Huis van
Nabijheid mijn collage. Er werd een
titel gevraagd. “Door het oog
van de Naald” kwam
dan heel spontaan
bij mij
op.

Stilte
in huis
voor het ontbijt
op een blauwe maandag.
Wie zal het broodje snijden?
Wie bijt door de zure appel?
Hij buigt het hoofd over onuitgesproken woorden.
Zij tuurt door het raam naar onvervuld verlangen.
Haar koffie omhelst haar ziel en maakt alles helder.
Je kunt het verleden niet veranderen, maar wel dit moment.