Op het laatste zomerse weekend liet ik me raken

• door de energie van vier vrouwen die samen hun kunst tentoon stelden in een leegstaand pand langs de Brugse reien
• door de toelichting die elk van hen me gaf over hun kunst
• door de werken die werden gecreëerd door twee druppels olieverf die een jaar lang op terpentijn werd gezet en op een in- en uitademing samenvloeien op het canvas
• door de mixed media creaties waarin natuurelementen en elementen die verwijzen naar de mens elkaar zacht of hard ontmoetten
• door papierkunst met een verhaal
• door de poëzie die ik mocht innemen, terwijl ik naar de stem luisterde van de dichteres
• door de wijze waarop de auteur een keuze maakte uit haar bundel en die gedichten voorlas die bij mij pasten
• door de beelden die op mijn netvlies verschijnen toen ik met gesloten ogen en open hart naar de gedichten luisterde, daar onder die lindeboom langs de Groenerei

De voorbije maanden heb ik tijdens de maaltijden op ons kleine terras het gedrag van een tiental mussen in ons tuintje geobserveerd. Wat ik zag raakte me, ze:

• dansten en sprongen van tak naar tak
• zochten tussen de planken vloer naar insecten
• zaten netjes naast elkaar op de houten afsluiting
• vormden op de rand van de teilen een cirkel om aan het water te nippen
• verdrongen elkaar tijdens het baden in de teilen

Spanning gebroken.
Vrijheid geroken.
Ruimte onbesproken.

De ketting
gebroken.
Ik ben vrij.

Ik breek uit
en vlieg weg.

Harde woorden kiezen een eigen weg.