’t Is
weer voorbij
die mooie zomer.
Werd jij heel veel
gebruikt?
***
Gebruikt?
Misbruikt, ja! Kijk maar
naar mijn poten.
Ze staan
krom.

Krom?
Ah kom,
dat is gezichtsbedrog.
Wees blij, je was
nuttig.
***
Nuttig?
Voor wie dan wel?
Ze gooiden me
zelfs in
’t water!

een naamloos verdriet
niemand die het ziet
iemand die het voelt
ik spreek niet dezelfde taal
vertel me maar je verhaal
ik luister wel met mijn hart

In de hoop dat zijn welwillende blik
de installatie weer in beweging brengt
blijft hij er naar staren tot de avond valt.
Moedeloos stapt hij de nacht in
om zomerse terrasjes les hij zijn dorst en wanhoop.
Samen met de zon staat hij bij het ochtendgloren op
en ziet de horizon en de installatie bewegen!

Wat is dit? mompelt de inspecteur
terwijl hij de plaats van de directeur monstert.
Dat is een schoolbord, glimlacht de directeur
en een natte doek, krijtjes en een bordwisser.
Dat zie ik, maar waarom? grijnst de directeur.
Uit solidariteit met de leerlingen
na het verbod op smartphones op school
grinnikt de directeur.

Tabelmann schudde hem de hand,
in de andere droeg hij een dossier.
Tischmann, wat is hier aan de hand,
wat doen al die sleutels hier?
Ziet u dan niet het verband?
Dit is het kantoor van de cipier.

Ik kreeg een tas vol tijd
droeg ’m voorzichtig naar huis…
Nooit meer geen tijd hebben.
Altijd tijd om tijd te nemen.
Soms spijt, na tijd verspillen.
Tijd inhalen, is tijd verliezen.
Een tijdje niets, is tijd winnen.
Veel tijd geleefd, is veel tijd beleefd.
Tijd voor mezelf gereserveerd, is mij-tijd.
Tijd aan iemand gegeven, is liefde ontvangen.
Tijd gemaakt voor anderen, is tijd voor verbinding.