Opnieuw een experiment. Toegegeven, jij houdt van schrijfuitdagingen, zeker als het nieuw voor je is. Dan ga je Pipi Langkous achterna: “ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan”. Dat was het geval met de write-along midden augustus. Je durfde het zelfs aan om jouw bijdragen dagelijks op facebook te delen, wekelijks op je blog en recent in de gepubliceerde verhalenbundel De Brief. Het smaakte naar meer, daarom nam je een jaarabonnement op Prompt Schrijven. Je ging tijdens jouw vakantie onmiddellijk aan de slag. Dat resulteerde in twee korte verhalen van honderdvijftig woorden. Jouw volgende opdracht was volgens de bedenker een experiment, geïnspireerd door een uitspraak van Kamagurka: “Gewoon doorwerken.” “Niet kritisch zijn, maar elk vonkje dat voorbij komt bij zijn lurven grijpen en er iets van maken voor het dooft.” Er werd van jou verwacht dat je in vijftien minuten vijftien haiku’s zou schrijven, met vijftien thema’s die om de minuut door de begeleider werden aangereikt. Niet te geloven, maar dat werkt. Ik schreef er vijftien, al ontbrak er misschien hier en daar een lettergreep. Na afloop mocht ik het kaf van het koren scheiden om er twee over te houden. Experiment geslaagd.