Geduld is alles. Dat lees je vandaag op de inspiratiepagina van Ruimte scheppen voor een nieuw begin. Dan hoor je jezelf Rainer Maria Rilke citeren. De slotzinnen raken jou: Ik leer het dagelijks, leer het onder pijn, waar ik dankbaar voor ben. Geduld is alles! Je voelt je aangesproken. Jij pijnigt al een week lang je hersenen om te ontdekken waar je een dagboek met handgeschreven gedichten hebt achtergelaten. Je hebt het veilig opgeborgen herinner je je, maar niet waar. Jij mag het als eerste lezen, vertrouwde de auteur jou toe. Je bent bang dat je het niet terugvindt voor je elkaar weer ontmoet. Die angst houdt je ook ’s nachts in zijn macht. In je ochtendpagina’s vraag je je af welke les je te leren hebt. Ononderbroken schrijven zorgt ervoor dat je criticus de mond wordt gesnoerd. Ruim op, maak plaats, zowel in je huis als in je hoofd. Enkel dan komt er ruimte vrij die het verborgene zichtbaar zal maken. Heb vertrouwen en geduld. Het juweel ligt er maar jij ziet het nog niet. Je legt boek en schrift terug op hun vertrouwde en veilige plaats. Je hand reikt in het duister naar iets uit. Tot jouw verwondering …